Wszystko, co musisz wiedzieć o tolerancji na stres

Stres jest nieuniknionym elementem współczesnego, dynamicznego życia. Właśnie dlatego umiejętność rozpoznawania nadmiernego stresu i radzenia sobie z presją jest tak istotna przy pokonywaniu codziennych wyzwań!

Ludzie radzą sobie ze stresem na różne sposoby. Kiedy zbliża się termin oddania artykułu, który właśnie czytasz, zazwyczaj czuję się:

• albo skrajnie zestresowana i zamartwiam się wszystkim! Nie wiem, czy uda mi się skończyć pisanie tekstu na czas. Czemu nie zabrałam się wcześniej do pisania?! Chyba nigdy nie pójdę po rozum do głowy. Fido, przestań szczekać, nie mogę się skupić!
• albo pełna energii i motywacji. To dla mnie nie pierwszyzna – tym razem też to zrobię. Dość ociągania się, zabierajmy się do pracy!
• albo spokojna jak kwiat lotosu. Nic się nie dzieje. Wszystko będzie dobrze, nawet jeśli została mi tylko godzina. Na pewno coś wymyślę albo znajdę jakąś wymówkę. Nie rozumiem, czemu ludzie się zawsze tak martwią.

Skoro jednak sytuacja jest zawsze taka sama, to od czego zależy to, jak na nią zareaguję? Od tolerancji na stres.

W tym artykule opowiem, co oznacza tolerancja na stres, w jaki sposób wpływają na nas różne poziomy tolerancji na stres, co to wszystko ma wspólnego z naszymi genami i jak możemy sobie z tym poradzić.

A jeśli nie interesuje cię teoria, przedstawię test DNA, który może odkryć twoje predyspozycje do stresu oraz szereg innych czynników, które mają istotny wpływ na twoje zdrowie i samopoczucie:

Tolerancja na stres i dlaczego warto znać jej poziom u siebie

Niższa tolerancja na stres oznacza, że szybciej się irytujemy i frustrujemy drobnymi trudnościami, a rozładowanie napięcia przychodzi nam trudniej.

Stres to miecz obosieczny. Będąc źródłem adrenaliny, może nas motywować i poprawiać nasza koncentrację. A jednocześnie może być przytłaczający i szkodliwy.

Regularne przekraczanie granic naszej tolerancji na stres może prowadzić do stanów lękowych, ataków paniki, problemów ze zdrowiem i innych przewlekłych trudności.

Ponieważ jednak stres jest doznaniem subiektywnym, często bagatelizujemy niektóre stresogenne czynniki, przekonani, że „przecież nie powinno mnie to stresować”. Pamiętaj, że w stresie nie chodzi o to, czy coś się „powinno” albo „nie powinno” – jeżeli coś cię stresuje, koniecznie trzeba się tym zająć.

Objawy nadmiernego stresu

Co zatem dzieje się, gdy jesteśmy nadmiernie zestresowani? Mogą u ciebie wystąpić następujące objawy:

• Bezsenność
• Lęk i niepokój
• Depresja
• Osłabienie układu odpornościowego
• Utrata apetytu
• Nadużywanie środków odurzających
• Osłabienie zdolności do podejmowania decyzji
• Trudności z pamięcią
• Niezdolność do kontrolowania impulsów i regulowania zachowania

Jednak najbardziej niebezpiecznym aspektem nadmiernego stresu nie jest jeden konkretny objaw, lecz połączenie ich wszystkich, które sprawia, że czujesz się przytłoczony(-a) i przegrany(-a).

Czy wysoka tolerancja na stres jest powodem do radości?

Jeżeli udało ci się wyeliminować wszystkie stresory ze swojego życia, to odpowiedź na to pytanie brzmi „tak”.

Jest to jednak mało prawdopodobne, więc twoja wysoka odporność na stres jest raczej nabytym mechanizmem radzenia sobie.

To nie jest dobry znak. Ważne jest bowiem, abyśmy czuli pilność sytuacji krytycznych, a jednocześnie byli świadomi własnych ograniczeń i potrafili zauważyć narastającą wokół nas presję.

Jeśli twoja tolerancja na stres jest zbyt wysoka, jest bardziej prawdopodobne, że:

• przeceniasz swoją zdolność do realizacji zadań,
• uznajesz ciągłą presję za coś normalnego,
• brakuje ci empatii wobec osób doświadczających stresu, które nie radzą sobie z wysoce stresującym otoczeniem,
• wolisz godzić się na dysfunkcje zamiast eliminować stresory,
• ignorujesz potrzebę odpoczynku i regeneracji, co negatywnie wpływa na twoją wydajność.

Jeśli twoja tolerancja na stres jest zbyt wysoka, jest mniej prawdopodobne, że:

• zwrócisz się do kogokolwiek o pomoc, ponieważ zwyczajnie „nie widzisz problemu”,
• ustalisz, co jest źródłem stresu, a zamiast tego będziesz jedynie leczyć objawy,
• zmienisz swoje zachowanie, gdy ktoś wskaże ci twoje słabe punkty.

Jak geny wpływają na zdolność radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami?

To, czy presja działa na nas motywująco, czy załamująco, zależy częściowo od naszych genów.

Pozwól, że przedstawię ci gen COMT. Koduje on enzym COMT, który rozkłada substancje chemiczne wytwarzane w organizmie w stresującej sytuacji: dopaminę, adrenalinę i noradrenalinę.

W zależności od posiadanego wariantu genu COMT wytwarzany przez organizm enzym COMT może być bardzo aktywny lub nie.

Bardzo aktywny enzym COMT oznacza większą ilość tego enzymu rozkładającą hormony i przywracającą szybciej równowagę w organizmie.

Z kolei obniżona aktywność enzymu COMT i wolniejszy rozkład dopaminy i adrenaliny oznacza ryzyko kumulowania się hormonów stresu i wypychania organizmu poza optymalne granice jego funkcjonowania.